کلمات قصار از مرحوم آیت الله حق شناس

* اگر انسان واقعاً اهل شنیدن موعظه باشد، تمام در و دیوار او را موعظه می كنند.

* عمر شما در اثر خدمت به مردم زیاد می‌شود.

* دور شدن از بندگى خدا، آغاز مشكلات انسان است.

* سرمایه‌ی اصلى استجابت دعا، اعتقاد است.

* ابتداى سفر الى الله سحرخیزى است.

* باید نفس اَمّاره را با بیدارى شب و نماز اول وقت كنترل كنید.

* اگر در زندگیتان شكاف‌هایی هست، دلیل آن این ‌است كه از بندگى ‌تان براى خداى متعال كم گذاشته ‌اید.

* بودن شما در سیر الى‌ الله، منوط به این‌ است كه چقدر به افراد جامعه احسان می‌كنید و این در رأس امور است.

* مبارزه با نفس، دشوارتر از مبارزه با شیطان است. در این مبارزه همواره باید خدا را در سحرگاهان صدا بزنید و از اوكمك بخواهید.

* آن شیطانی‌كه مسئول نماز شب است، در وسوسه كردن، از همه قویتر است. اما نسبت به مخلصین اسلحه‌اش كارگر نیست. مواظب آن شیطان باشید.

* غربال شدن مردم در آخرالزمان مثل غربال شدن اصحاب‌ حضرت امام حسین علیه السلام در شب عاشوراست.

* نفوس خود را با تلاوت قرآن و تضرّع در سحر، ادب کنید. امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: بین شب و روز باغ‌هایى است كه ابرار و نیكان در آن باغها تنعم می‌كنند و روحشان را قوت می‌بخشند.

* ابلیس شاگرد نفس است، اگر شما بخواهید این نفس را - كه استاد شیطان است - بكوبید و رام كنید، باید خود را فقیر كنید،باید خودتان را در مقابل عظمت حضرت حق، هیچ بدانید. بعد از این مرحله، مرحله‌ی شب زنده دارى است. این دو راه، راه مبارزه با نفس است.

* اگر خدا را می‎خواهی باید از خودیّت خودت بگذری.

* اگر اراه کنی که خودت را حفظ بکنی پروردگار هم در هنگام ارتکاب به معاصی برای تو ایجاد مانع می‎کند.

* اگر آن دین خالص در قلب ما وارد شود تمام آن شلوغی‎ها از قلب مفارقت می‎کند. پس دلیل شلوغی قلبی من اینست که از دین خالص در آن خبری نیست.

* خداوند متعال از جهل نمی‎گذرد.

* علم را برای عمل کردن یاد بگیرید. علت عدم رسیدن ما به مقامات عالیه اینست که ما عمل در کلاس‎های قبل نکردیم.

* قلب خانه ملائکه است، صفات رذیله مثل سگ‎های پارس کننده‎ای هستند و ملائکه در خانه‎ای که سگ باشد وارد نمی‎شود.

* هی در صدد نباشید روایت بنویسید و علم دیگری یاد بگیرید، باید عمل هم با آن همراه باشد. اگر به دانستنی‎هایتان عمل نکردید هر روز از پروردگار متعال دورتر می‎شوید.

* هر چقدر ایمان مومن ترقی بکند یک غصه‎ای بر او مسلط می‎شود که نکند حجابی بیاید و بین او و محبوبش جدایی افکند.

* من هیچوقت نمی گویم خدای عزیزم ، اگر اعتقاد به عزیز بودن او داشتم بهتر از امروزم بودم!